ธรรมบรรยายของพระมหาประทีป อุตตฺมปฺญโญ วัดชลประทานรังสฤษธิ์ แสดงแก่คณะครูอนุบาล ณ โรงเรียนอนุบาลสัตย์สงวนอนุสรณ์ วันอาทิตย์ที่ 15 กันยายน 2539 เวลา 13.30-15.30น. การทำให้ถูกต้องรอบด้านด้วยการบริหาร 3 1.การบริหารตนเอง ด้วยสัตตบุรุษ 7 หรือ สัปปุริสธรรม 7 รู้จักเหตุ รู้จักผล รู้จักตน รู้จักประมาณ รู้จักกาล รู้จักบุคล รู้จักชุมชน 2.การบริหารงาน ด้วยอิทธิบาท 4 ฉันทะ(พอใจ) วิริยะ(แข็งใจ) จิตตะ(ตั้งใจ) วิมังสา(เข้าใจ) 3.การบริหารคนอื่น ด้วยพรหมวิหาร 4 เมตตา กรุณา มุฑิตา อุเบกขา ความหวัง 3 ชั้น หวังได้วัตถุสิ่งของ หวังได้เกียรติ หวังให้ได้รับในสิ่งที่เขาให้ เช่น ครูกับศิษย์ แม่กับลูก บุญกับความดี ทำในหน้าที่เป็นพ่อ-แม่ เป็นครูที่ดีได้บุญ บุญ 10 ประการ คือ ทาน รับศีล ภาวนา ประพฤติตนอ่อนน้อม ถ่อมตน ขวนขวายในกิจที่ชอบ แบ่งความดี อนุโมทนา ฟังธรรม แสดงธรรม ทำความเห็นให้ถูกต้อง ธรรมะครอบจักรวาล
บทพิจารณาสังขาร สัพเพ สังขารา อะนิจจา สังขารคือร่างกายจิตใจ และรูปธรรมนามธรรมทั้งหมดทั้งสิ้น, มันไม่เที่ยง เกิดขึ้นแล้วดับไป มีแล้วหายไป สัพเพ สังขารา ทุกขา สังขารคือร่างกายจิตใจ และรูปธรรมนามธรรมทั้งหมดทั้งสิ้น, มันเป็นทุกข์ทนยาก เพราะเกิดขึ้นแล้วแก่เจ็บตายไป สัพเพ ธัมมา อะนัตตา สิ่งทั้งหลายทั้งปวง ทั้งที่เป็นสังขารและมิใช่สังขารทั้งหมดทั้งสิ้น, ไม่ใช่ตัวไม่ใช่ตน ไม่ควรถือว่าเรา ว่าของเรา ว่าตัวว่าตนของเรา อะธุวัง ชีวิตัง ชีวิตเป็นของไม่ยั่งยืน ธุวัง มะระณัง ความตายเป็นของยั่งยืน อะวัสสัง มะยา มะริตัพพัง อันเราจะพึงตายเป็นแท้ มะระณะปะริโยสานัง เม ชีวิตัง ชีวิตของเรามีความตายเป็นที่สุดรอบ ชีวิตัง เม อะนิยะตัง ชีวิตของเราเป็นของไม่เที่ยง มะระณัง เม นิยะตัง ความตายของเราเป็นของเที่ยง วะตะ ควรที่จะสังเวช อะยังกาโย ร่างกายนี้ อะจิรัง มิได้ตั้งอยู่นาน อะเปตะวิญญาโณ ครั้นปราศจากวิญญาณ
อานาปานสติสูตร (หันทะ มะยัง อานาปานะสะติปาฐัง ภะณามะ เส.) อานาปานะสะติ ภิกขะเว ภาวิตา พะหุลีกะตา, ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย, อานาปานสติ อันบุคคลเจริญทำให้มากแล้ว, มะหัปผะลา โหติ มะหานิสังสา, ย่อมมีผลใหญ่ มีอานิสงส์ใหญ่, อานาปานะสะติ ภิกขะเว ภาวิตา พะหุลีกะตา,ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย, อานาปานสติ อันบุคคลเจริญทำให้มากแล้ว,จัตตาโร สะติปัฏฐาเน ปะริปูเรนติ, ย่อมทำสติปัฏฐานทั้งสี่ให้บริบูรณ์, จัตตาโร สะติปัฏฐาน ภาวิตา พะหุลีกะตา, สติปัฏฐานทั้งสี่ อันบุคคลเจริญ ทำให้มากแล้ว, สัตตะโพชฌังเค ปะริปูเรนติ, ย่อมทำโพชฌงค์ทั้งเจ็ดให้บริบูรณ์, สัตตะโพชฌังคา ภาวิตา พะหุลีกะตา, โพชฌงค์ทั้งเจ็ด อันบุคคลเจริญ ทำให้มากแล้ว, วิชชาวิมตติ ปะริปูเรนติ, ย่อมทำวิชชาและวิมุตติให้บริบูรณ์, กะถัง ภาวิตา จะ ภิกขะเว อานาปานะสะติ, กะถัง พะหุลีกะตา, ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย, ก็อานาปานสติอันบุคลเจริญทำให้มากแล้วอย่างไรเล่า, มะหัปผะลา โหติ มะหานิสังสา, จึงมีผลใหญ่ มีอานิสงส์ใหญ่, อิธะ ภิกขะเว ภิกขุ, ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย, ภิกษุในธรรมวินัยนี้, อะรัญญะคะโต วา, ไปแล้วสู่ป่าก็ตาม, รุกขะมูละคะโต วา, ไปแล้วสู่โคนไม้ก็ตาม, สุญญาคาระคะโต วา, ไปแล้วสู่เรือนว่างก็ตาม, นิสีทะติ ปัลลังกัง อาภุชิตฺวา, นั่งคู้ขาเข้ามาโดยรอบแล้ว, อุชุง กายัง ปะณิธายะ, ปะริมุขัง สะติง อุปัฏฐะ เปตฺวา, ตั้งกายตรง ดำรงสติมั่น, โส สะโต
โลกรอดเพราะกตัญญู โลกคือพ่อแม่ของสรรพสิ่งในพื้นที่ชีวิตมนุษย์นี้ ไม่มีโลกก็ไม่มีเรา โลกให้ทุกสิ่งทุกอย่างทั้งทางวัตถุและทางจิตใจ ปัญหาต่างๆที่เกิดขึ้นในโลกนี้เป็นเพราะการศึกษานั้นไม่สอนให้คนมีจิตสำนึกและรู้จักโลกให้ถูกต้องมากพอ คนเป็นผู้ใช้และผู้รับจากโลก โลกเป็นของฉัน? ติดโลก เป็นทาสของโลก มากกว่าอยากอยู่เหนือโลก การปฏิรูปการศึกษาสาระสำคัญที่แท้จริงนั้น ต้องสอนคนให้รู้แจ้งทั้งโลกภายนอกและโลกภายในอย่างถึงที่สุด จนรู้จักพระคุณและมีจิตสำนึกกตัญญูต่อสรรพสิ่งอย่างเป็นอื่นมิได้ ด้วยปัญญาเข้าถึงความจริงของธรรมชาติ หยั่งรู้เหตุปัจจัยการปรุงแต่ง เปลี่ยนแปลง อาศัยกันและกันแล้วเกิดขึ้น ไม่มีสิ่งใดมีตัวตนที่แท้จริงเมื่อแต่ละคนมีปัญญาเข้าถึงสภาวธรรม หยั่งเห็นสัจจธรรม รู้จักปฏิบัติธรรมจนเกิดผลเป็นปฏิเวธธรรม เมื่อนั้นเขาจะเป็นผู้กตัญญูต่อโลกได้อย่างแท้จริง รู้การ “เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ไม่ประมาท มีสติขณะผัสสะ ไม่ให้เกิดความทุกข์ รีบเร่งทำความดี ทำหน้าที่ให้ถูกต้อง” รีบสร้างเด็กให้เป็นเด็กสร้างโลก กตัญญูต่อโลก ก่อนที่จะไม่มีโลกให้กตัญญู
**เข้าค่ายสวนโมกข์ ไชยา ตุลาคมนี้** ประจำปีการศึกษานี้ ท่าน ผู้ปกครองศิษย์เก่าและศิษย์ปัจจุบันที่สนใจเข้าร่วม แจ้งความจำนงค์ได้ด่วนได้เลยนะคะ กำลังรวบรวมยอดจำนวนเพื่อสำรองที่นั่งรถไฟ สอบถามเพิ่มเติมรายละเอียดได้ค่ะ กำหนดการและวันที่ตามในภาพเลยนะคะ
ฟูเฟื่อง อินทรสมบัติ หลักการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ จากพระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พุทธศักราช 2542 ระบุว่าผู้เรียนทุกคนมีความสามารถเรียนรู้และพัฒนาตนเองได้ และถือว่าผู้เรียนมีความสำคัญที่สุด กระบวนการจัดการศึกษาต้องส่งเสริมให้ผู้เรียนสามารถพัฒนาตามธรรมชาติและเต็มตามศักยภาพ แนวทางการพัฒนารูปแบบการเรียนรู้ด้วยตนเอง มีดังนี้ 1.แจ้งแนวทางในการเรียน รวมทั้งการวัดและประเมินผลตามเนื้อหาของแต่ละบท ตลอดภาคเรียน เพื่อให้ผู้เรียนเข้าใจในกติกาอย่างชัดเจน 2.จัดกิจกรรม โดยให้ผู้เรียนได้ปฏิบัติอย่างมีความสุขซึ่งต้องเหมาะสม และสอดคล้องกับเนื้อหาของแต่ละบท เช่น ฝึกทายปัญหาคณิตคิดวันละข้อ เล่นเกมประเภทรายบุคคลหรือเป็นกลุ่ม นำผลงานที่ผ่านการคัดเลือกร่วมกันระหว่างครูและนักเรียน มาแสดงที่ป้ายนิเทศหมุนเวียนกันทุกสัปดาห์ หรือนำคะแนนของรายบุคคลเป็นกลุ่มของแต่ละห้องที่สอนมาเสนอข้อมูลในรูปต่างๆที่ป้ายนิเทศหน้าห้องเรียน เป็นต้น 3.จัดกิจกรรมโดยใช้สื่อประกอบการเรียนการสอนที่เอื้อต่อความสามารถของผู้เรียนแต่ละคนซึ่งประกอบด้วยสื่อต่างๆ ดังนี้ 3.1สร้างแบบฝึกทักษะการเรียนรู้ด้วยตนเอง สำหรับผู้เรียนทั้งห้อง 3.2สร้างบทเรียนสำเร็จรูปสำหรับกลุ่มผู้เรียนที่เรียนรู้ได้ช้า 3.3จัดทำเอกสารสำหรับผู้เรียนที่สอบไม่ผ่านรายจุดประสงค์การเรียนรู้ หรือที่ต้องเรียนซ่อมเสริม 4.เปิดโอกาสให้ผู้เรียนเขียนบรรยายความรู้สึกเมื่อเรียนคณิตศาสตร์กับครูเพื่อนำความคิดเห็นของผู้เรียนมาปรับปรุงการเรียนการสอนในบทเรียนต่อๆไป การจัดสิ่งแวดล้อมที่ส่งเสริมการเรียนรู้ของผู้เรียน การจัดสิ่งแวดล้อมที่ส่งเสริมการเรียนรู้ของผู้เรียนนอกห้องเรียนมีความสำคัญต่อการสนับสนุนการเรียนรู้ของผู้เรียนให้พัฒนาการยิ่งขึ้น ตามความสามารถ ความสนใจของแต่ละคน ดังนี้ 1.จัดทำโครงการแข่งขันตอบปัญหาทางคณิตศาสตร์ ในระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ทุกปีการศึกษา 2. 371.3943ส831ร การสอนแบบ“แบบการเรียนรู้ด้วยตนเอง”
